پسرای گلم کیان و کارن

                                                                یکماه از روزی که پسر عزیزم رو عمل کردن  گذشت یک ماهی که پر بود از استرس و عذاب برای من که مجبور بودم توی این مدت که اشتها نداشتی به زور بهت غذا بدم و تو کلی اذیت شدی هر روز که چشم باز میکردیم تا شب سرفه هاتو چک میکردیم ببینیم نسبت به روز قبل کمتر شده یا نه مد...

امروز رفتیم  پیش دکترت  که ببینیم کاملا خوب شدی یا نه که خوشبختانه دکتر گفت خیلی خوبه و دو هفته دیگه باید ببریم از ریه ات عکس بگیریم که انشاالله پرونده بیماریت بسته بشه . بعد از اونجا رفتیم پیش خاله ناهید که افتتاح مزون لباس عروسش بود ولی چون هوا سرد بود تو با بابایی توی ماشین بودین و توی خیابان دور میزدین تا من یک کم پیش خاله جون باشم ساعت ٧رفتیم خونه بابابزرگ و شب یلدا رو کنار عموجون و عمه ها و بابابزرگ و مادرجون بودیم. اینم چند تا عکس از وروجک مامان که تا میخوام ازش عکس بگیرم یه جوری باید عکسا رو خراب کنه پسر شکموی مامان اون همه خوراکی رو با هم دیده نمیدونه ازکدوم بخوره اونم وقتی که توی خوراکی...

          ...

    این عکسا رو من نداشتم و عموجون ازت گرفته بود منم دیدم عکسات خیلی نازه دلم نیومد توی وبلاگت نذارم بخاطر همین با یک کم تاخیر گذاشتم .   عکسای تولد عمو حسین شهریور 91 اینم عکسای تولد امیر محمد اردیبهشت 92 این عکسا هم مال 7ماهگیه کیانه که مصادف شده  با شب حنابندون عمه مرجان     ...

    کیان جون اولین دندونشو در پایان شش ماهگی درآورد آخرین شب ماه  رمضون بودو ما منتظر اعلام عید بودیم که تلویزیون عید فطر رو اعلام کرد و ما کـلی خوشحـال شدیم . زنگ زدم به مـامـان جون و عیدو تبریـک   گفتـم و قـطـع کردم تاتلفنم تـمام شـد چشمـم افتـاد به تو کـه داشتی میـخندیدی هـمـون موقـع دیـدم روی لثـه ات سـفید شـده .بـله دنـدون پسرم بود که نیـش زده بـود دوباره با شـوق  زنـگ زدم بـه مـامـان جـون و این خبرخوشو دادم مـامـان جونم خوشـحال شد و کلی از تو تعریف کردکه بدون نق نق زدن و اذیت کردن دندون درآوری     ...

امروز که دارم این مطالب رو می نویسم سه هفته از آغاز بیماری عشقم کیان میگذرد و تو به یک بهبودی نسبی رسیدی .بیماریی  که پسر شیطون منو تونست به زانو در بیاره و مدتها نتونم شیطونی هاشو ببینم پنومونی (عفونت ریه )بود هرچند هیچ علاقه ای ندارم به نوشتن روزهای سختی رو که هممون گذروندیم ولی مینویسم برای اینکه وقتی خودت بزرگ شدی و این مطالب رو خوندی بدونی مریضیت چی بود. دوشنبه بیستم آبان 92توی مهدت مراسم عزاداری گرفته بودن و تو هم زنجیر به دست رفتی مهد ساعت 10برنامه عزاداری شروع میشد که من آمدم مهدت و دیدم تو خیلی بی حالی یک نیم ساعت که بودیم بردمت خونه مامان جون .   اونروز خیلی بی حال بودی تا شب که تب کردی با قطره ...

امسال هم مثل پارسال با پسرم عزیزم رفتیم مراسم شیر خوارگان حسینی تا پسرمو بیمه حضرت علی اصغر کنم ماساعت 8:30رفتیم ولی خیلی شلوغ بود با کلی زحمت تونستیم وارد بشیم یک جای خالی پیدا کنیم و بشینیم یک چند دقیقه که نشسته بودیم چون نمی تونستی راه بری و بازی کنی خسته شدی و شروع به نق زدن کردی خوراکی هاتو دادم خوردی یک کم سرگرم بودی و با بچه ها بازی کردی ولی اصلا نذاشتی لباسای مخصوص این روز رو تنت کنم و سربندتو ببندم عکسم که نگو تا میخواستم ازت عکس بگیرم یه جوری شیطنتت گل میکرد           اینم گهواره ای که نماد گهواره حضرت علی اصغر بود .     ...

                ...

این شازده کوچولو رو که در تصویر نمی بینید همون آقا کیانه که من از دستش جرات ندارم دست به لاک بزنم چون اگر بزنم بعد کیان...........     ی ه وقتایی هم پسر نازم شیطون میره تو جلدش و خرابکاری میکنه مثل این عکسا که بعد از خوردن کیک و شیرت شیشه شیروتو انداختی توی ماشین لباسشویی که من بعد ازاینکه کلی دنبال شیشت چرخیدم اونو توی ماشین پیدا کردم             ...

چهارم اسفند ٩١تولد یکسالگیت بود و من از یک ماه قبل کلی برای اون روز برنامه ریزی کردم و دنبال طرح و مدل برای تم تولدت بودم تا بالاخره باب اسفنجی به نظرم قشنگ تر اومداول کیک رو سفارش دادم تا مطمئن بشم میتونه باب اسفنجی رو درست کنه وقتی مطمئن شدم رفتم سراغ بقیه کارها دنبال یه یادبود باب اسفنجی میگشتم تا به مهمونای کوچولو بدم که بعد از کلی این ورو اون ور رفتن تونستم دفترچه یادداشت باب رو پیدا کنم  بعد کارت دعوت تولدتم با کمک خاله فاطی و خاله سمیه با تم باب درست کردیم خلاصه با کلی کارو زحمت تونستیم یک جشن کوچولو برات بگیرم که امیدوارم وقتی بزرگ شدی عکساشو دیدی خوشت بیاد توی تمام عکسا هم اینقدر تکون میخوردی ...